به گزارش چامه شمال، سیدمحمد بحرینیان در حاشیه "نمایشگاه خودرو، قطعات، لوازم یدکی و صنایع وابسته مازندران" در جمع خبرنگاران رسانه‌های گروهی اظهار کرد: ایران در مسیر توسعه صنعتی و اقتصادی به دلیل عدم اهلیت حرفه‌ای سیاستگذران، ناتوانی در آینده‌نگری و اسیر شدن در تصمیم‌گیری‌های کوتاه‌مدت و مقطعی در وضعیت خطرناکی قرار دارد.

وی با انتقاد از ساختار تصمیم‌گیری در اقتصاد کشور گفت: ایران در آستانه یک گذار تاریخی قرار دارد، اما شواهد نشان می‌دهد که نه‌تنها از تجربه‌های گذشته درس نگرفته‌ایم، بلکه با تداوم بی‌برنامگی و تعارض نهادی، مسیر توسعه صنعتی کشور را با چالش‌های جدی مواجه کرده‌ایم.

پژوهشگر باسابقه اقتصادی و صنعتی افزود: امروز با یک گذار تاریخی در اقتصاد ایران روبه‌رو هستیم، اما متأسفانه این گذار نشان می‌دهد که اراده‌ای جدی برای درس‌آموزی از تجارب گذشته وجود ندارد.

بحرینیان خاطرنشان کرد: هنوز ذخایر دانایی و سرمایه فکری در کشور به‌اندازه‌ای هست که بتوان مشکلات اساسی اقتصاد ایران را حل کرد، اما با ساختار فعلی تصمیم‌گیری و نظام ناکارآمد برنامه‌ریزی، این ظرفیت بالفعل نخواهد شد.

وی با اشاره به موانع خارجی و داخلی توسعه صنعتی اضافه کرد: غرب اساساً نمی‌خواهد ایران در صنعت و تولید به توفیق برسد و تلاش می‌کند مشاغل مهم صنعتی به نیروهای ناکارآمد و ماشین‌آلات ضعیف واگذار شود تا چرخه وابستگی حفظ شود.

بحرینیان ادامه داد: بارها در برابر تصمیمات مجلس و دولت دچار شگفتی می‌شویم؛ تصمیماتی که نه‌تنها مسئله‌محور نیستند، بلکه انحرافات موجود در اقتصاد کشور را تشدید کرده‌اند.

این پژوهشگر اقتصادی تصریح کرد: تصمیم‌گیران اقتصادی نباید خود ذینفع باشند یا تحت نفوذ عوامل بیگانه قرار گیرند، چراکه در چنین شرایطی، سیاست‌گذاری اقتصادی از مسیر منافع ملی خارج می‌شود.

بحرینیان با مرور تاریخی صنعت خودرو گفت: نخستین خودروی مرسدس‌بنز با موتور احتراقی در سال ۱۲۷۳ شمسی اختراع و نخستین خودروی رنو نیز در سال ۱۲۷۷ شمسی ساخته شد.

وی افزود: قدیمی‌ترین خودروی وارداتی به ایران یک دستگاه رنو مدل سال ۱۹۰۰ بود که در سال ۱۲۷۹ شمسی وارد کشور شد و از همان سال‌ها، مسیر وابستگی به واردات خودرو شکل گرفت.

بحرینیان خاطرنشان کرد: در سال ۱۳۰۲، تعداد ۳۹۸ دستگاه خودروی سواری وارد ایران شد و به‌تدریج بازار مکاره واردات گسترش یافت؛ به‌گونه‌ای که در سال ۱۳۰۸ روزنامه رسمی ایران نوشت «هر روز مثل سیل به مملکت ما اتومبیل می‌ریزند و در عوض، هستی ما را می‌برند و ما بدان دلخوش شده‌ایم».

وی با اشاره به نحوه تصمیم‌گیری در نظام اقتصادی کشور گفت: در دوران جنگ تحمیلی، هیچ قرارداد جدیدی برای اخذ وام و اعتبارات خارجی میان‌مدت منعقد نشد، اما پس از کاهش قیمت نفت در سال ۱۳۷۳، به‌دلیل نبود نظارت، بحران بازپرداخت بدهی‌ها به وجود آمد؛ به‌گونه‌ای که حتی اطلاعی دقیق از میزان بدهی‌ها وجود نداشت.

بحرینیان افزود: دولت در آن مقطع تنها به دنبال حل معضل‌های فوری و کوتاه‌مدت بود و همین امر موجب شد با سررسید بدهی‌های خارجی، آثار سوء تعهدات نمایان و مشخص شود که میزان بدهی‌ها بیش از توان پرداختی کشور است.

این پژوهشگر اقتصادی ادامه داد: نخستین ثبت واردات خودرو به کشور به سال ۱۲۸۹ شمسی بازمی‌گردد که تنها سه دستگاه خودرو وارد ایران شد.

بحرینیان افزود: نکته قابل‌تأمل این است که در فاصله سال‌های ۱۳۳۸ تا ۱۴۰۲، تنها در دوران جنگ تحمیلی، ارزش هر تن صادرات ایران بیشتر از ارزش واردات بوده و در سایر دوره‌ها هرگز به چنین وضعیتی دست نیافته‌ایم.

وی تصریح کرد: بی‌برنامگی در کشور موجب بروز بلایای متعدد اقتصادی شده است و تجربه نشان می‌دهد که با اتکا به واردات، هرگز به پیشرفت و ارتقای کیفیت تولید دست نخواهیم یافت؛ چراکه کیفیت، نیازمند برنامه، دانش و راهبرد صنعتی است.

این پژوهشگر اقتصادی گفت: اثرات قوانین نیم‌بند و فشل اقتصادی آن بود که صنعت خودرو نتوانست به پیشرفت واقعی دست یابد.

بحرینیان افزود: اگر مدیران باهوش در رأس امور باشند، افراد باهوش‌تر از خود را به کار می‌گیرند، اما مدیران ضعیف برای حفظ موقعیت خود، افراد ناتوان را پیرامونشان جمع می‌کنند و نتیجه این دو رویکرد کاملاً روشن است.

وی خاطرنشان کرد: افراد ناکارآمدی که خود مسبب بحران و توسعه‌نیافتگی هستند، در مواجهه با مشکلات اساسی نیز توان حل مسئله ندارند.

بحرینیان تصریح کرد: مدیر کارآمد دستور نمی‌دهد چه کاری انجام شود، بلکه مسیر توسعه را نشان می‌دهد و بستر آن را فراهم می‌کند.

این پژوهشگر اقتصادی در پایان گفت: بی‌تردید راه‌حل چالش‌های اقتصادی کشور را نمی‌توان در «کوله دشمن» جست‌وجو کرد و مسیر نجات اقتصاد ایران، از درون و با تکیه بر عقلانیت، برنامه و نخبگان می‌گذرد.

انتهای پیام/