حسین احمدی

به گزارش چامه شمال، برای رسیدگی به مشکل برق روستاهای "هلی‌خال" و "موزی‌کتی" راه بابلکنار و دهستان درازکلا را در پیش می‌گیریم تا با اهالی پُرتلاش و خونگرم این خطه همنشین شویم.

اهالی روستا علاوه بر اینکه چالش اُفت ولتاژ برق دارند، سالهاست که با معضل زباله هم دست و پنجه نرم می‌کنند. مشکلی که ۲۴ سالی می‌شود گریبان منطقه را گرفته است.

بعد از گپ و گفت با اهالی روستا در رابطه با مساله قطع برق و خرابی لوازم خانگی و کشاورزی که خود قصه غریب و حکایت جداگانه‌ای دارد، سخن از مرکز دفن زباله "انجیلسی" که در ۴۰۰ متری روستا قرار دارد به میان می‌آید و آلودگی که سالها درازکلا را محصور خود کرده است.

در هلی‌خال گشت می‌زنیم تا از نزدیک رودخانه‌ی روستا را به تماشا بنشینیم. از پایین دست صدای نمور آب می‌آید. صدایی که چفتِ دلهره است و خبری از نشاط و سرزندگی ندارد.

آبِ کف‌آلودی که از میان جنگل‌های هیرکانی می‌گذرد و به پیش می‌رود. آبی سیاه رنگ و ناخوشایند.

درس حدس زده‌اید! رودخانه‌ی شیرابه پیش‌رویمان قرار گرفته و برای اولین بار با این حجم از آلودگی چشم در چشم شدیم. آب دلگیرمان می‌کند و دیگر رودخانه برایمان معنای همیشگی را ندارد.

اواخر دهه هفتاد، بابل در انبوه زباله گم شده بود و هرروز گزارش‌های متعددی در رسانه‌های مکتوب و شبکه‌های خبری در باب این معضل منتشر می‌شد و در نهایت نام انجیلسی بود که بر زبان‌ها افتاد. بله، قرعه را بنام انجیلسی زدند و حالا یک ربع قرنی می‌شود که بخت این منطقه گره خورده به زباله. زباله‌ای که شریان و حیات زندگی مردم دستخوش آن شده است.

ناگفته نماند که حجت‌الاسلام اکبری رئیس‌کل دادگستری مازندران در اسفندماه سال گذشته مهلت یکساله‌ای به متولیان امر داده بود که مرکز دفن زباله مذکور را ساماندهی کنند.

البته یک ماهی به اسفند و یکسالگی این ضرب‌الاجل نمانده و همچنان اقدام عاجلی صورت نگرفته و شیرابه‌ها پُرتلاطم راه خود را به‌پیش می‌روند و رودخانه را قورت داده‌اند.

درد و دل اهالی هلی‌خال و موزی‌کتی در رابطه با شیرابه مرکز دفن زباله انجیلسی را در قالب یک ویدئو و از کلام یکی از معتمدین منطقه تقدیم می‌کنیم و امید آن داریم که مسئولین استانی و ملی، مشکل را به درستی حل کنند تا دوباره شادمانی بخش بابلکنار و دهستان درازکلا را فرا گیرد و خرّمی بازگردد.

انتهای پیام/