و این ۵ نفر...

جنگ تمام شد و 5 نفرشان برگشتند سرِخانه و زندگی اما با خود زخم‌هایی را به سوغات آورده بودند.

بانوان خبرنگار، زنان کارآفرین را روایت کردند؛

پایمردی از گستره‌ی خانه تا بیکرانه‌ی کارخانه

استادی داشتم که تکیه‌‌کلامش این بود؛ "دنبال حقیقت باشید. از این دنیا چیزی با خودمان نمی‌بریم جز حقیقت."

هیچ‌وقت بازنشسته نمی‌شوی جناب سروان!

هنوز که هنوز است تهِ تیپ و جلال و جبروتی برایم. هنوز پُزِ مرامُ و مسلک‌ات را می دهم. محال است روزی چشمم به لباس فُرمت بیفتد و حظ نبرم. حظ از هدفی که داشتی، از همت عالی که خرج کردی و نشان دادی آب و گلِ‌ت توفیر دارد.

عمر در عشق تو خوب است به پایان برسد

نه...! از گوشواره نمی‌گویم... از مَشک‌های تشنه و سیلی‌های سرخ... از خیمه‌های سوزان و هیاهوی نیزه‌ها و تازیانه‌ها... از سربازان کوفی.

مازندران از رئیس‌جمهور چهاردهم چه می‌خواهد؟

استان مازندران از معدود استان‌هایی است که بودجه استانی دریافت می‌کند اما خدمات ملی ارائه می‌دهد. این ویژگی همواره مازندران را در زمینه توسعه یک گام عقب‌تر از دیگر استان‌ها نگاه می‌دارد.

بازداشت یا عزل؛ ابهامی که ماند!

بازداشت مدیرکل منابع طبیعی مازندران منطقه ساری چند روزی‌ست که در صدر اخبار استان قرار داشته و این خبر ابهاماتی را هم رقم زده که همچنان پابرجاست.

روایتی از بزرگترین گعده رسانه‌ای کشور؛

اُمید به وقتِ اردیبهشت

در انتهای اردیبهشت به جام ۳۶ ساعته امید دعوت شدیم تا در معیت خبرنگاران کرد، لُر، گیلک، بلوچ، آذری و ترکمن رویدادی ملی را در پایتخت تجربه کنیم.

طعم گسِ بی‌خبری؛

این کارت اعتبار نداشت

بی‌مهری به خبرنگاران رسانه‌های گروهی حکایت امروز و دیروز نیست.

نقبی بر وعده‌های استاندار بیست و چهارم؛

حرف‌ها و نهال‌هایی که سبز نشدند

استاندار بیست و چهارم درحالی این مسند را ترک گفت که وعده‌های بسیاری از خود برجای گذاشت. قول‌هایی که پیشتر از او، استانداران دیگر هم داده بودند!

آهسته بخوانید، آموزش و پرورش مازندران خواب است!

در عصر اطلاعات، بی‌توجهی به مقوله اطلاع‌رسانی بسیار عجیب است و وقتی این تعجب بیشتر می‌شود که دستگاه عریض و طویلی چون آموزش و پرورش نسبت به این موضوع بی‌تفاوت رفتار می‌کند.

بیایید! جهان نور می خواهد

نغمه‌ی "الهی العفو" که پَر می‌کشد به آسمان و ماه که می‌افتد لبِ ایوانِ عاشقی، هیچ حالی خوشتر از به یاد شما افتادن نیست، معصوما... دارالقرارِ ماست، نام تان.

دلگویه ای با مادر شهید مفقود الاثر «سید عمادالدین تاج الدین»

مرگ گاهی ریحان می چیند

می دانم این درد مشترک بچه های رسانه است و آنها حرفم را خوب درک می کنند. اینکه خیلی اوقات، سوژه ها جاگیر می شوند در ذهن و قلب خبرنگار جماعت.

تا نباشد میلِ حق، برگی نیفتد از درخت

چامه / رقیه توسلی

نیمروزی در خط مقدم تولید؛

این جام برای توست!

"جام رسانه‌ای امید" با پشتِ سر گذاشتن چند ایستگاه به توقفگاه مازندران رسید تا خبرنگاران خزری را به یک دورهمی رسانه‌ای دعوت کند.

روایتی چندساعته از شهرک صنعتی ساری؛

زمستان با طعم اُمید

به خودم نهیب میزنم چقدر اُمید خوب است. چقدر شکل همین باران جاندار امروز است که رودخانه ی تجن را عریض کرده، شکل لبخند کارگری که دارد از چای تازه ریخته اش تعارف می زند، شبیه همکاری که موقع عکاسی، براده های آتشین به خدمتش می‌ رسند اما خم به ابرو نمی آورد و باز کادر تازه می بندد.