می‌شود برای دلدادگی‌هایمان بهار بیاورید

می‌شود برای دلدادگی‌هایمان بهار بیاورید

پایبند جمعه‌ها و تمام لحظاتی شده‌ایم که از شما، قولی و نشانه ای به ما برسد. خبری که سقف خانه صبرمان را بلندتر کند.

رقیه توسلی

به گزارش چامه شمال، این همه تنهایی و فاصله، عذاب‌مان می‌دهد. این اندازه لکنت. اما کاش اینقدر جماعت بی‌معرفتی نبودیم که طبل تهیدستی‌شان گوش عالم را کر کند.

مولاجان! ای اعظم تمام نام‌ها! سال‌هاست عاشقان شهر بی‌تابند و جاده جمعه‌هایتان تنها آرام چشم هایمان شده‌اند.

محبوب دور از وطن! شور دیدارتان از ما آدم دیگری ساخته است و دوست داشتن‌تان هرروز در ما تکثیر می شود. در روح آدم‌هایی که قرن‌هاست پایبند روشنای خورشید شده‌اند. پایبند بارانی که گاه آنان را به یار می‌رساند و گاه به صبری که تا ظهور، نوشداریشان می‌گردد.

ای امام آخرین! شور دیدارتان از ما آدم های دیگری ساخته است که هر لحظه جام صبر را با امید و بغض سر می‌کشد و بر ندیدن‌ها و نداشتن‌هایتان تحمل خرج می‌کند. آدم هایی که دلشان بی‌وقفه تنگ می‌شود و بی‌وقفه توبه می‌کند.

سالهاست شور دیدارتان از کالبدمان، آدم‌های پایبند دیگری زاییده است که می‌خواهند درهای بسته رسیدن را باز کنند و با شوریده ترین ذکرها و زمزمه‌ها تا غفران و رضای معشوق اوج بگیرند. باشد که به نزدیک در گوش هایشان بانگ برآید که؛ جمعه موعود نزدیک است.

انتهای پیام/


ارسال دیدگاه