رقیه توسلی
به گزارش چامه شمال، این همه تنهایی و فاصله، عذابمان میدهد. این اندازه لکنت. اما کاش اینقدر جماعت بیمعرفتی نبودیم که طبل تهیدستیشان گوش عالم را کر کند.
مولاجان! ای اعظم تمام نامها! سالهاست عاشقان شهر بیتابند و جاده جمعههایتان تنها آرام چشم هایمان شدهاند.
محبوب دور از وطن! شور دیدارتان از ما آدم دیگری ساخته است و دوست داشتنتان هرروز در ما تکثیر می شود. در روح آدمهایی که قرنهاست پایبند روشنای خورشید شدهاند. پایبند بارانی که گاه آنان را به یار میرساند و گاه به صبری که تا ظهور، نوشداریشان میگردد.
ای امام آخرین! شور دیدارتان از ما آدم های دیگری ساخته است که هر لحظه جام صبر را با امید و بغض سر میکشد و بر ندیدنها و نداشتنهایتان تحمل خرج میکند. آدم هایی که دلشان بیوقفه تنگ میشود و بیوقفه توبه میکند.
سالهاست شور دیدارتان از کالبدمان، آدمهای پایبند دیگری زاییده است که میخواهند درهای بسته رسیدن را باز کنند و با شوریده ترین ذکرها و زمزمهها تا غفران و رضای معشوق اوج بگیرند. باشد که به نزدیک در گوش هایشان بانگ برآید که؛ جمعه موعود نزدیک است.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه